Safari en Joel Omino school

Pffoee dood moe zijn we terug gekomen vandaag van de Masai Mara! Maar wat was het gaaf! Alleen de neushoorn hebben we helaas niet gezien,, maar wel leeuwen , giraffe , zebra’s en olifanten op zo’n 3 meter afstand! Ook een luipaard in een boom en die zien ze daar zelf ook bijna nooit. Hyena’s, nijlpaarden, aasgieren, buffels, gnoes en krokodillen. Lunchen deden we midden in het park onder een boom die we eerst .volledig moesten controleren op luipaarden. Zaten we lekker midden tussen de zebra’s onze boterhammen op te eten. Naar de wc gaan was ook heel luxe je kreeg een knuppel en een wc rol mee en ga maar achter het bosje staan. Lekker tussen de stank ook want de trek was de week er voor geweest dus er lagen vet veel dode beesten waar om gevochten werd door aasgieren. Wat stinkt dat zeg :O.

Ook zijn we nog op de grens van Tanzania geweest, zo kom ik noggis ergens. En wat ik ook heel erg leuk vond was de Masai stam waar we kijken gingen. Echt zo anders hoe die mensen leven. Lekker tussen de koeienpoep, waar natuurlijk door Myrna weer in gestapt werd. Maar dat bracht heel veel geluk volgens die mensen dus dat is weer mooi meegenomen. En ze deden wedstrijdjes wie het hoogste kon springen. Als je hoog kon springen hoefde je bijvoorbeeld maar 2 koeien te hebben om met een vrouw te trouwen en als je niet zo goed was moest je er wel 4 hebben. Ze mochten daar dan ook zo veel vrouwen hebben als ze zelf konden opbrengen. Ze zongen en danste ook nog een welkomst lied voor ons wat bestond uit heel raar gehijg en lieten zien hoe hoog ze springen konden natuurlijk werden Jolien en ik weer uitgekozen om daar aan mee te doen.
De laatste dag stonden we ook nog met een lekke band. Aaii allemaal uitstappen dus we hoorde de olifanten verderop toeteren. Was dus best spannend! Het huis waar we in sliepen was echt best wel luxe behalve dat ik geen internet verbinding of warme douche had. Maarja je zit dan ook midden in de rimboe hea. Het stond midden in een keniaanse wijk. Niet echt mooie huizen dus. Haha we moesten ons echt schamen toen we er heen reden.

Vrijdag, zaterdag en zondag zijn we nog een paar daagjes lekker thuis geweest om te genieten van het zwembad en lekker beetje op de markt te lopen hier in Kenia, wat ik ook altijd al n hele belevenis vind omdat je daar echt je ogen uit kan kijken en je echt door iedereen geroepen word.
Dinsdag had ik mijn eerste stage dag op de Joel Omino school een van de grootste scholen hier in Kisumu. Alle leraren waren heel aardig maar me naam vonden ze te moeilijk dus nu word ik hakini genoemd echt heel dom. Het betekent iets van ochtendzon, ik heb maar n beetje nep terug gelachen en accepteer het maar… ik kreeg eerst een vet lang durende rondleiding alle klassen hebben hier ongeveer 100 kinderen. En van elke groep zijn er ook een stuk of 3. Na de rondleiding vroegen ze welke klas ik wou, ik had niet echt een voorkeur. Enkel dat ik een lagere klas wou omdat de kinderen vanaf groep 6 ongeveer net zo groot als mij zijn  en stiekem misschien een beetje omdat ik niet graag tot 6 uur naar school ga. Het is een erg strenge school en heb al veel te maken gehad met dat kinderen met plastic sticks op hun vingers worden geslagen echt heel gruwelijk als ze een kick geven moet het opnieuw. En heb er al veel over gediscussieerd met de leraar van groep 2 waar ik nu sta. (ik kan het iig proberen toch) maarja het is hier normaal dus ik moet er maar aan wennen denk ik. De kinderen zijn echt super leuk en ik word echt overal gevolgd omdat kinderen even me huid willen voelen en zulke dingen heel gek. Ook in de pauze is het nog nooit zo druk geweest voor het raam van de lerarenkamer. Gelukkig vinden de leraren het nu nog niet zo erg want ze zeggen ook dat de kinderen gewoon nog even moeten wennen. Heel leuk toen ik buiten zat met een paar kinderen van mijn klas vlak bij groep 8 was die klas heel rumoerig toen kwam een van de meisjes daar heel vrolijk naar buiten en begon een kruisverhoor bij mij af te leggen. Toen ze vervolgens weer naar binnen renden was heel de klas doodstil en hoorde ik haar precies mijn verhaal herhalen.

Woensdag was wel heel leuk ik heb ongeveer de klas heel de dag voor mezelf gehad dus veel lessen kunnen geven. Mijn klasje bestaat trouwens uit 110 kinderen :D en ik had wel 24 kleurpotloden. Dus de kinderen moesten allemaal heel lief en geduldig kleuren. Maarja ze zijn daar gelukkig niet veel anders gewend. Smiddags heb ik 1.5 PE(gym) leg geven er stonden 30 minuten voor maar ik hoorde dat ze het nooit doen omdat het geen examen vak is, dus ik dacht ik zal wat tijd inhalen (en stiekem had ik geen inspiratie meer voor een andere les) en het overzicht in 110 kinderen verlies ik blijkbaar vrij snel want blijkbaar stond ook een groot deel van groep 5 mee te doen. Dat merkte ik pas toen er een boze leraar haar kinderen terug naar minden kwam krijsen.
Vandaag donderdag had ik een kort dagje ze doen hier examens voor kinderen van 6 als je toegelaten wil worden op de school. (heel belachelijk naar mijn mening) de kinderen moesten een reken, taal en lees toets doen. Ik moest de leestoetsen afnemen, nou dat was echt sneu voor die kinders gewoon want ze waren helemaal afgeleid dat ik daar wit zat te wezen ofzo. Alleen maar aan me te voelen. Zo belachelijk was het zelfs, dat er ouders voor het raam stonden om naar mij te zwaaien. Het gaat echt een beetje te ver hier. Toen ik om 1 uur klaar was en weer in de tuktuk stapte werd ik door ongeveer 20 kinderen zwaaiend achterna gerend. Ik schaamde me diep.

Vanavond houden we een gezellige tapas avond en morgen op stage gaan we on tour. (ik geloof het ook nog steeds niet) maar ze zeggen dat we met de bus naar het vliegveld hier in Kisumu gaan. Van heel de klas konden zon 40 kinderen het betalen. Nou ik ben benieuwd welk deel er van waar is en kan me er nog vrij weinig van voorstellen maar we zullen zien…
See you later!