Een weekje reizen

Gelukkig is alle pech rondom ons visum heel snel verslagen en lagen ze op vrijdag 4 uur voor vertrek netjes klaar. Op naar het vliegveld! Op naar Toraja! Op het vliegveld aangekomen waren wij natuurlijk weer enthousiast vroeg. (Anderhalf uur van te voren). Om kwart voor 3 vlogen wij en pas rond 2 uur ging er een incheckbalie open. Ook eer er bekend was welke gate we moesten zijn was het eigenlijk al kwart voor 3 geweest. In 2 uur vlogen we naar Makassar om daar een nacht bus naar Tana Toraja te nemen. En wat voor een bus! Voor 14 euro 10 uur lang in de mooiste en meest luxe bus ooit! Super grote stoelen met voeten steun en je kon ze geheel achterover klappen. De temperatuur was ook echt op buitenlanders ingesteld het was net een koelkast. Zaterdag om 6 uur s'morgen kwamen we dus aan in Tana Toraja een streek in het midden van Sulawesi die er nog al gekke gewoontes op na houdt en zich niet veel aantrekt van westerse invloeden. Toen we de bus uitstapte werden we direct begroet door een man Aris! Dit was weer te goed geregeld door één van de leraren op de school in Manado! Aris had al een homestay voor ons geregeld en bracht ons hier heen. Hij moest werken, maar morgen zou hij ons gidsen. Als echte enthousiaste reizigers waren wij dus al om 8 uur op pad en kwamen wij in er dorpje Bolu. Midden op een groot plein/veld werd een grote buffel markt gehouden. Deze buffels kon je kopen om te offeren aan overledenen. Omdat we geen gids hadden strak iedereen ons aan . Veel mensen wild ons wel wat vertellen en het was heel grappig om tussen 100e grote buffels in en was plaats te staan. Oke ook best eng. Na een stukje lopen kwam je ook bij de varkens aan. Hier heb ik geleerd waar de uitspraak krijsen als een speenvarken vandaan komt. De varkens werden levend aan een houten vlotje ofzo gebonden waardoor er een hoop hard aan het protesteren waren. Mensen kochten deze varkens dus gewoon(ook om te offeren) en namen deze achterop de scooter mee. Heel raar. Terwijl wij ons stonden te verbazen kwam de politie op ons af, best spannend natuurlijk want die kan behoorlijk corrupt zijn. Maar deze groep kwam natuurlijk even aanlopen voor een paar foto's met ons. Daarna zijn we naar Ke'te Kesu gegaan een dorpje met de authentieke architectuur van Toraja! Mooi hoor! Google maar even. En s'middags onverwachts nog opgehaald door Aris en naar Londa geweest. Londa was en grot met graftombes. Er ging een gids met zaklantaarn mee en voor je het weet loop je tussen de skeletten, grafkosten en super spinnen. De volgende dag zijn we met Aris op pad gegaan! En nee nee niet alleen met Aris! Zijn hele familie was mee! Erg gezellig en gastvrij. Al waren z'n kinderen nog al eens aan het huilen. We zijn naar een boom geweest waar baby's vroeger in werden begraven, vrij heftig. Ook gingen we naar de Burake een uitzicht punt op de stad Rantepao. Boven op deze berg staat een gigantisch Jezus beeld die je vanaf overal ongeveer al kunt zien. Hier waren wel nogal veel chinezen en Indonesische toeristen en die willen altijd graag met ons op de foto. Dat kost aardig veel tijd want ze willen ook niet met de groep, nee allemaal apart. Daarna gingen we naar een Frater huis van de zelfde stichting als waarbij we zitten in Manado. (Geen idee wat we hier eigenlijk gingen doen). Savonds hebben we een gezellig café ontdekt, Café Aras! Stel iemand van jullie heeft Sulawesi op de planning staan?? Zeker doen! Het was niet druk, we ontmoeten 1 Nederlands meisje van Terschelling en een stuk of 7 mannen die werkzaam waren als gids in Toraja. Deze waren heel de avond aan het zingen en hebben ons ook een aantal Indonesische liedjes geleerd!
- [ ] Maandag (natuurlijk geregeld door Aris toen we aan het overleggen waren) hebben we fietsen gehuurd. Het was moeilijk om te vinden waar! Want fietsen is hier natuurlijk niet zo gewoon. We kregen hele mooie mountainbikes en waren in de eerste straat al bijna plat! Owjaa! Tis geen Europa! Links aanhouden! We zijn naar het dorpje Lempo 20km verderop gefietst boven op een berg! Het uitzicht vanaf hier was zoo tof! Dat ga ik niet snel nog eens meemaken! We waren even een beetje moe en wilde wat eten. Op zoek naar een restaurant was de keuze als van oud; mie goreng of mie goreng?! Daarna in volle vaart de berg af naar beneden!

- [ ] Dinsdag zou bijna n saaie dag geweest zijn! 10 uur lang terug van Rante pao naar Makassar! De bus stoelen waren gelukkig weer heerlijk luxe. Het rijgedrag van de chauffeur helaas wat minder. De weg was al vrij bochtig en elke 30 meter moest hij even het stuur omgooien om een hond of kind te kunnen sparen! Halverwege de eeuwig durende tocht flikkerde ook nog de bus uit elkaar ofzo... In iedergeval hoorde we een enorme knal, schrok iedereen en stonden we daarna 3 kwartier stil. Ik weet alleen "bis rusak" hopelijk overleefde iedereen. Al met al een prachtige dag dus! De ellende begon pas toen we aankwamen in Makassar. We hadden een homestay gereserveerd in de buurt van het vliegveld. Hals overkop was opeens de uitstap plaats bij het vliegveld. De rest van de bus zou er centrum in rijden. Dus snel verzamelen en alle zooi de bus uit. We wilde een taxi aanhouden en dat deden natuurlijk een aantal mensen op straat direct voor ons. Het probleem was alleen dat niemand "Rumah Landee homestay" kende. Dit is natuurlijk al verdacht... Uit eindelijk met een zoekende taxi chauffeur toch bereikt in een of ander smal, marktkraamrijk straatje. Wij klopte aan, was er dus gewoon niemand thuis. Het was 8 uur en pik donker. Maar! Met nog maar 5 weken te gaan bleven wij genieten van onze reis natuurlijk! Dus zijn we eerst maar wat gaan eten. Toen we terug kwamen was er nog steeds niemand. Gelukkig nam nu wel eindelijk iemand de telefoon op. Over n uur zouden ze er wel zijn! Ja dag! Dus werden het 30 minuten. Wij zijn nog even braaf een ijsje gaan eten, dat trouwens duurder was na het avond eten. Tegen 10e kregen we onze kamer te zien. Meer dan dat het 2 matrassen had valt er niet te vertellen. Op het bed hadden ze zelfs bespaard. Gelukkig hadden we wel n tv!! -.- heel belangrijk! Nou wij waren al lang blij dat we niet onder een van de markt kraampje sliepen! Wie weet hebben we er van geleed volgende keer minder gierig te zijn. Dit homestay kosten dan ook wel 5,50€ p.p. En recensies zijn ook n optie misschien. Wij hadden beetje vluchtig de goedkoopste en dichtst bij de AirPort gekozen omdat we de volgende dag al om 6 uur op mochten, ja daar wilde dan ook nie veul voor betalen!
- [ ] De volgende ochtend super enthousiast ontvangen door de Dolle Mina's!! N' hele leuke hereniging! En erg bijzonder elkaar in Indonesië op te zoeken! (Pabo vriendinnekes die hier 5 maanden stage+studie) We waren in Yogja op Java! Sofie, Venne en Roos hadden meteen een leuke activiteit voor ons in petto. Na n uur op n scooter! (Ja je moet er wat voor over hebben!) kwamen we bij grotten waar door hele smalle gangen zwommen in het pikke-pikke donker! Best wel spannend! Daarna kon je een stukje in een band drijven bij wat hogere grotten en zag je de vleermuizen aan het plafond hangen!! Op het laatste zelfs nog n stukje van een rivier in die band! S'avonds hadden we gewoon voor het eerst westers eten, best wel crazy! Pizza! En sliep ik gescheiden van Myrna :O. Jaaa dat was wel even afkicken natuurlijk! Maar bij Sofie was ook erg gezellig! De volgende dag gingen we naar de Malioboro de hoofdstraat van deze grote miljoenen stad. Mega druk maar mega gezellig. Lekker ontbeten en de eerste souvenirs gekocht! S'middags zouden we met zijn alle naar hun school gaan voor Indonesische les (wat je hier totaal niet nodig hebt want iedereen spreekt Engels) Maar de school hier is al net zo geordend als in Manado en de les ging niet door. De volgende dag ging ik alleen met Myrna op pad. We gingen naar de Borubudur! Een mega boedistische tempel. Erg mooi! Ook erg duur! 20 euro ofzo en als student maar 8! Had Myrna geen studenten kaart! Dus hebben we heel lang aan de kassa gehuild en in het Indonesisch lopen klagen en na n kwartier bezweken ze onder de druk! Yes! Zaterdag hebben we ons als echte rangers mogen gedragen! Met de Dolle Mina club naar de jungle gereden en na een heftige klim per scooter en daarna nog een stukje lopen kwamen we bij een mooie waterval waarin we hebben gezwommen! Vond ik echt echt een hele toffe ervaring om dat te zien en te voelen! Als je om je heen keek zag je alleen maar jungle om je heen!! De laatste 2 dagen zijn we met ze alle naar het strand geweest! We hadden een prachtig huisje met uitzicht op zee! Aan het strand aten we lekker garnalen en savonds zaten we rond een kampvuur! Dat klinkt sfeervol,, ik vond het persoonlijk achterlijk warm :p. Het strand was ook echt heel mooi. Enorme rotsen lagen er omheen waar we ook nog even opklommen! Het was echt genieten met de Dolle Mina's op pad en leuk on Jogja te zien! Helaas moesten we toch echt weer terug naar Manado! Ter besparing van 60 euro hadden we een vliegveld net buiten de stad. Om half 6 zouden we opstijgen dus uiterlijk 4 uur wilde we er wel zijn. Dus om 2 uur belde wij n taxi. Deze was opeens natuurlijk buitengewoon snel en dus waren we om 3 uur al op het vliegveld! Dan blijkbaar niet 24 uur per dag open is! Dus zaten we lekker middernacht met grote tassen op een stoeprand voor het vliegveld! Haha! Bijzonder weer!

- [ ] Afgelopen week zijn we vooral bezig geweest met de voorbereidingen van een speurtocht die we willen doen op stage ter afsluiting van onze lessen. Hier in komen spelletjes zoals memorie, rebussen en puzzels gebaseerd op de lessen van afgelopen weken. Ik ben heel benieuwd hoe ze het vinden!

- [ ] Ook zijn we nog naar de Kaliwaterval geweest in Tomohon! (Jaja druk bezocht dorp!) zoals altijd als we "een toeristentrekpleister" rond Manado doen. Kwamen we weer aan in een vervallen bende, werd de weg geblokkeerd door omgevallen bomen en vielen de hekken langs het wandelpad om waar je bij stond! Maar geloof het of niet... Deze x bereikte we de waterval! En hij was niet alleen intens vervuild! Hij was ook nog eens heel erg mooi!! En groot! Op een afstand als je op de brug stond werd je al enorm nat gespetterd! Al met al weer een mooie tijd gehad de afgelopen tijd!