wat een begin :O
Door: Annemijn Visser
Blijf op de hoogte en volg Annemijn
09 September 2013 | Kenia, Rangala
Jambo everyone,
Sloot ik láátste keer mijn blog af met ' I’m ready for it'? Neem ik dat bij deze terug! Gisteren 8 september vertrokken we naar Rangala. Eerst moesten we een half uur op de bus wachten, want ja hakuna matata zal me de komende 3 maanden achtervolgen! Zit er dus al een half uur een of andere grote neger tegen me te kwekken waar ik echt geen zin in had en blijft maar vragen om me mail adres :o terwijl ik zo chagrijnig was dat ik hem niet eens aankeek en 100 smoesjes heb verteld waarom ik geen mail adres heb. Ben ik opgestaan en weggelopen, wil die in de bus ook naast me komen zitten, gelukkig wist jolien dat te verkomen. Nou, toen kwamen we na 2 uur aan op het platteland, Jot! Geen stroom of gas. Dus zaten we lekker in het donker te staren en we hadden honger. Ja allemaal super zielig! Vooral als we uit het raam keken en daar het personeel van het babyhome in krotjes zag wonen en hun kinderen op blote voetjes in de plassen lopen ter vermaak. Na 2 uur de posiviteit vast proberen te houden door in de storm over het terrein te lopen en met mensen kennis te maken samen met Myrna, zakte toch echt de moed in de slippers en hadden we veel honger. Gelukkig wilde 1 van de zusters voor ons koken.( en het was nog lekker ook!) Dat is namelijk ook bijzonder ondertussen, want nadat myrna en ik donderdag het eten verpestte en we de dag erna eten van een Keniaanse vriendin van de coach kregen, bah ugali (maispap kleverige zooi) met vis die enkel in stukken gehakt was..iig zo zag het eruit en zo smaakte het. Opeens kookte Myrna en ik zo slecht nog niet) maar goed na het eten gingen we maar naar bed want de sfeer, nou ja er was geen sfeer.
Nou het slapen was al net zo’n groot feest, ik lag dan misschien al om 22.00 op bed. En sliep heerlijk tot 04.00. Toen liepen er allemaal mannen langs ons raam. Opzich geen probleem als ze voor de verandering is wat zachter zouden praten. Maar we hoorden steeds een heel eng gegil van de kippen. Ik grapte al tegen Krista: “nou, volgens mij zijn ze die kipjes zat, en maken ze er een eind aan.” Jot, de volgende dag worden we om 7.00 geroepen/gewekt voor zover dat nodig was. Kijken we buiten, en ja hoor, 15 dooie kippen op een rij en een aantal mensen die ze vrolijk aan het plukken zijn!! Goeiemorgen!!
Nou de rest van de volgende dag verliep gelukkig beter, we hebben kennis gemaakt op onze stage voor de komende 5 weken. Op mijn stage plek voor nu gaat het er gelukkig rustiger aan toe dan op die straks in Kisumu. Kan ik dus nog even wennen. Hier zijn het enkel baby's en dreumesen die gewend zijn aan mzungu, dus al zijn ze blij ons te zien en roepen ze heel de Dag: 'hey, hey' how are you' 'high five' high five'. ze vliegen ons in ieder geval niet aan. Ben dus klaar voor morgen! Wel praten en lopen die kenianen zo sloom dat ik er helemaal akelig van word. Maar ik ga er aan wennen^^. Hoop ik! Nou volgende keer weer een kei positief bericht vanuit rimboe!
Salumu tot over 12 weekjes
Sloot ik láátste keer mijn blog af met ' I’m ready for it'? Neem ik dat bij deze terug! Gisteren 8 september vertrokken we naar Rangala. Eerst moesten we een half uur op de bus wachten, want ja hakuna matata zal me de komende 3 maanden achtervolgen! Zit er dus al een half uur een of andere grote neger tegen me te kwekken waar ik echt geen zin in had en blijft maar vragen om me mail adres :o terwijl ik zo chagrijnig was dat ik hem niet eens aankeek en 100 smoesjes heb verteld waarom ik geen mail adres heb. Ben ik opgestaan en weggelopen, wil die in de bus ook naast me komen zitten, gelukkig wist jolien dat te verkomen. Nou, toen kwamen we na 2 uur aan op het platteland, Jot! Geen stroom of gas. Dus zaten we lekker in het donker te staren en we hadden honger. Ja allemaal super zielig! Vooral als we uit het raam keken en daar het personeel van het babyhome in krotjes zag wonen en hun kinderen op blote voetjes in de plassen lopen ter vermaak. Na 2 uur de posiviteit vast proberen te houden door in de storm over het terrein te lopen en met mensen kennis te maken samen met Myrna, zakte toch echt de moed in de slippers en hadden we veel honger. Gelukkig wilde 1 van de zusters voor ons koken.( en het was nog lekker ook!) Dat is namelijk ook bijzonder ondertussen, want nadat myrna en ik donderdag het eten verpestte en we de dag erna eten van een Keniaanse vriendin van de coach kregen, bah ugali (maispap kleverige zooi) met vis die enkel in stukken gehakt was..iig zo zag het eruit en zo smaakte het. Opeens kookte Myrna en ik zo slecht nog niet) maar goed na het eten gingen we maar naar bed want de sfeer, nou ja er was geen sfeer.
Nou het slapen was al net zo’n groot feest, ik lag dan misschien al om 22.00 op bed. En sliep heerlijk tot 04.00. Toen liepen er allemaal mannen langs ons raam. Opzich geen probleem als ze voor de verandering is wat zachter zouden praten. Maar we hoorden steeds een heel eng gegil van de kippen. Ik grapte al tegen Krista: “nou, volgens mij zijn ze die kipjes zat, en maken ze er een eind aan.” Jot, de volgende dag worden we om 7.00 geroepen/gewekt voor zover dat nodig was. Kijken we buiten, en ja hoor, 15 dooie kippen op een rij en een aantal mensen die ze vrolijk aan het plukken zijn!! Goeiemorgen!!
Nou de rest van de volgende dag verliep gelukkig beter, we hebben kennis gemaakt op onze stage voor de komende 5 weken. Op mijn stage plek voor nu gaat het er gelukkig rustiger aan toe dan op die straks in Kisumu. Kan ik dus nog even wennen. Hier zijn het enkel baby's en dreumesen die gewend zijn aan mzungu, dus al zijn ze blij ons te zien en roepen ze heel de Dag: 'hey, hey' how are you' 'high five' high five'. ze vliegen ons in ieder geval niet aan. Ben dus klaar voor morgen! Wel praten en lopen die kenianen zo sloom dat ik er helemaal akelig van word. Maar ik ga er aan wennen^^. Hoop ik! Nou volgende keer weer een kei positief bericht vanuit rimboe!
Salumu tot over 12 weekjes
-
09 September 2013 - 18:22
Suzie:
Wow heftig allemaal hoor!!! Maar zet em op, het gaat je lukken. En iets positiefs het is er altijd warmer dan hier in nederland ;)
Succes nog, komt allemaal goed!
Kus -
09 September 2013 - 18:53
Eefje:
Wow annemijn wat een verhalen! Het zal idd wel even wenne zijn daar in kenia! Dat is natuurlijj ook wel logisch in het begin, al is dat makkelijk zeggen zo vanuit nederland! Nou veel plezier en succes de komende dagen ennn we volgen jullie verhalen op de voet!!
Xxx -
09 September 2013 - 22:03
Marjolein:
komt goed schatje.....echt over een paar dagen is het allemaal "normaal"voor je (hoop ik) heel veel plezier morgen bij die lieve dropjes...
ik denk aan je hoor.....wiil graag nog heel veel positieve verhalen horen van je.
geniet er maar van -
21 September 2013 - 22:10
Eef:
Wow lieve mijn!! We denken aan je ga nu je 4e verslag lezen
Dikke knuffel xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
